نقاشی ایرانی

توضیحات

نقاشی ایرانی در بشقابی سفالی نقش بسته است. در زمانه‌ای که کمتر به هنرهای سنتی اهمیت داده می‌شود. این بشقاب‌های تزئینی (نقاشی ایرانی)، تلفیقی از هنر سنتی و مدرن است. در این کار از رنگ اکرولیک طلایی استفاده شده است. رنگ اکرولیک به دلیل ماندگاری بالا و قابلیت خشک شدن سریع و تمدید دوباره کار رواج پیدا کرده و سطح آن با استفاده از اسپری کیلر براق می شود. در ضمن این بشقاب زیبا قابلیت نصب رو دیوار نیز دارد.

رنگ اکریلیک یکی از رنگ‌های پر استفاده است که کمترین آلودگی را دارد. این نوع رنگ قابلیت حل شدن در آب را دارد و از آنجایی که نوعی پلاستیک پلیمر است، هنگامی که خشک می‌شود انعطاف، نفوذناپذیری در برابر آب و دوام خود راحفظ می‌کند؛ به طوری که می‌توان لایه‌های بعدی رنگ را بدون تاثیر بر لایه‌های زیرین روی آن اضافه کرد.

از مشخصه‌های رنگ اکریلیک این است که به سرعت خشک می‌شود و به همین دلیل هنرمند نقاش می‌تواند لایه‌های پی در پی چندگانه را بدون تداخل رنگ‌ها کار کند. اسپری کردن آب می‌تواند کمی زمان خشک شدن رنگ را هم در نقاشی و هم در پالت طولانی‌تر کند. رنگ اکریلیک نسبت به رنگ‌های سنتی مثل رنگ روغن و آبرنگ جدیدتر است.

دیوارنگاران مکزیکی مانند Diego Rivera در سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ اولین هنرمندانی بودند که از این رنگ‌ها، به واسطه عمر طولانی آن، در مقیاس بزرگ استفاده کردند. هنرمندان آمریکایی همانند جکسون پولاک (Jackson Pollock) از طریق این دیوارنگاران با رنگ‌های اکریلیک آشنا شدند. همچنین بسیاری از نقاشان سبک اکسپرسیونیست-آبستره و هنرمندان شناخته شده دیگری مانند دیوید هاکنی (David Hockney) و اندی وارهول (Andy Warhol) کار با این متریال را آغاز کردند. در سال ۱۹۵۰ رنگ اکریلیک به صورت تجاری در دسترس قرار گرفت و با توجه به استقبال خوبی که از این نوع رنگ شد، از آن زمان همواره رنگ‌های متنوع و جدیدی از آن معرفی گردید.