خاطرات خانه ابری

در این رمان نویسنده نقبی به گذشته های شهر رشت زده است. سامان شخصیت اصلی داستان از تعلقات شخصی و کاری خود دل کنده و به رشت بازمی گردد تا بتواند ریشه هایش را بیابد. بهنام ناصح با قلمی روان و رام فضای گذشته رشت و مردمانش را دستمایه ای کرده تا از تنهایی انسان ها سخن بگوید.

«خاطرات خانه ابری» قصه سرگشتی انسان هاست؛ قصه ای که نویسنده آن را در لفافی از حکایت های تلخ و شیرین با زبانی شیوا بیان می کند، به نحوی که خواننده کتاب با خواندن چند سطر نخست، تا انتها چون سفری در زمان با قهرمان داستان همراه می شود.

در متن پشت جلد کتاب آمده است:

گنجی پنهان که چند نسل دنبال یافتنش هستند، پیرمردی که پس از راه افتادن قادر به بازایستادن نیست، دختری که به ناگاه گم می شود، جنونی که چون نفرین گریبان خانواده را می گیرد….؛ همه این ها رازهایی هستند که سامان با بازگشت ناخواسته به سرزمین نیاکانش و سفر به دنیای زندگان و مردگان مجبور به کشف آن هاست.